• Het is 2 uur middernacht. Bovenin de Westlandhal is het nog hartstikke druk en een van de DJโ€™s speelt Pak maar mijn hand van Nick en Simon af. Nieuwe tranen bij een speelster van ONDO 1 en dit lichtgevoelige bestuurslid snapt haar wel.

    โ€˜Als je weer een wedstrijd hebt verloren
    En je voelt je niet zo fijn
    Weet dan dat je extra goed moet zaaien
    Wil de oogst wat beter zijnโ€™

    Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat we op het veld er alles aan gaan doen om alsnog te promoveren en dat het een kwestie van tijd is dat deze talentvolle groep in de Overgangsklasse speelt. Aan de ene kant zijn het teksten die je middenin de nacht niet wil horen, maar het geeft natuurlijk ook hoop voor de toekomst. Bevestiging dat we goed bezig zijn als vereniging. We gaan door met zaaien en er komt een moment dat we gaan oogsten. En goed ook.

    -

    Terug naar zaterdagavond. De voorwedstrijd van ONDO 1 is veel meer dan dat. Het is voor de continuรteit van ONDO enorm belangrijk dat ONDO 2 promoveert naar de reserve eerste klasse. Maar dan moet er wel afgerekend worden met het geslepen Sporting Trigon 4, dat geregeld de grens van het toelaatbare opzoekt en een aantal dames heeft dat er regelmatig
    overheen gaat.

    De youngsters van ONDO 2 (en Mark) laten zien dat ze gegroeid zijn. Qua korfbal, maar ook qua persoonlijkheid. Je niet gek laten maken en blijven volharden in je eigen spel. Het tweede speelt nu ook volgend jaar in de zaal op hetzelfde niveau als het eerste. Met de talentvolle junioren die overkomen heel erg belangrijk voor de aansluiting en de ontwikkeling van de selectie. Nogmaals de felicitaties aan iedereen die aan dit succes heeft bijgedragen.

    -

    Als alle lichten zijn gedoofd, voel je de unieke sfeer in de Westlandhal. Hier gaat wat bijzonders gebeuren. Je hebt de zaalfinale in Ahoy, maar dit is ook een finale. Ander niveau, ander podium, dezelfde intensiteit. Grote wedstrijden worden nog grootser in onze hal; in de eerste klasse zie je dit nergens. In de Overgangsklasse vermoedelijk ook niet (al kunnen we daar nog niet over meepratenโ€ฆ)

    De start is weergaloos. Zes aanvallen, vijf goals, 5-0. Halverwege de tweede helft leiden we weer met vijf doelpunten verschil. Uiteindelijk staan we met lege handen. De crew van de livestream heeft alles tot in de puntjes verzorgd, maar ik heb nog helemaal geen zin om ook maar iets terug te kijken. En dan was er ook weer een speciale cameraman om een film te maken. De montage wordt voorlopig uitgesteld en de lengte wordt korter dan gehoopt.

    De laatste twee minuten kijk ik wel naar de wedstrijd, maar zie ik het niet. โ€˜Het is klaarโ€™, zegt de gewisselde Robbert naast mij. Net niet. Er zijn meerdere oorzaken op te noemen waarom het niet is gelukt, maar dat is op dat moment allemaal niet zo relevant. Hoewel, รฉรฉn ervan komt met een brace om zโ€™n knie naar mij toe gelopen. Ik weet niet meer wat Jory zei. Of het โ€˜sorryโ€™ was voor zโ€™n blessure of โ€˜ik kom over 7 maanden terug en dan promoveren we alsnogโ€™; ik weet het niet. Maar als ik hem zie huilen, ga ik mee. Enorm klote dat uitgerekend onze beste heer dit zaalseizoen er niet bij was, toen het er echt om ging. Ik voel met hem
    mee en andersom.

    Natuurlijk zijn er ook felicitaties voor Achilles. Al jarenlang een graag geziene gast tijdens het NST en een hartstikke leuke club, die het succes gegund is. Alleen niet ten koste van onszelf. Drie meiden van Achilles vragen of ze de ballonnen mee mogen nemen als
    versiering in hun tent, die door een verbouwing tijdelijk dient als kantine. Spelers en trainers worden gefeliciteerd en op de bank zit teambegeleider Bart met tranen in zโ€™n ogen. Bart en ik kennen elkaar al een kleine 20 jaar en houden allebei zielsveel van onze club. Hij geeft een omhelzing en we lachen als we constateren dat twee volwassen gasten op een zaterdagavond een potje staan te janken na een korfbalwedstrijd.

    Bovenin de Westlandhal wordt al snel duidelijk dat de teleurstelling relatief is. Zoโ€™n 200 ONDO-ers vieren feest als afsluiting van het seizoen. En in breder perspectief is dat natuurlijk hartstikke terecht. We mochten weer sporten, de competitie kon worden afgemaakt
    en er was succes. Ook afgelopen zaterdag nog. Zo handhaafde ONDO 3 zich in hun eerste jaar in de reserve tweede klasse door overtuigend af te rekenen met WION 2 en hield de C1 de naam van ONDO hoog.

    In een duel met LDODK C1 was de ploeg van Mark, Sanne en Tessa heel dichtbij een finaleplaats om Nederlands kampioen te worden. In de laatste seconde misten wij een strafworp, waardoor de halve finale uitdraaide op een verlenging. Daarin bleken de Friezen
    net te sterk. Ook hier tranen, maar vergeet niet hoe bijzonder dit zaalseizoen is geweest, en veldseizoen tot nu toe is. Alles (ruim) gewonnen en verloren van waarschijnlijk de Nederlands kampioen.

    In de hal van Unitas stonden vier verenigingen: de twee grootste clubs van het land PKC en DVO, LDODK รฉn ONDO. Jullie zijn met de C1 ambassadeurs van onze prachtige club en talenten voor de toekomst. Waar we er gelukkig nog meer van hebben. Op het veld een
    nieuwe kans en daar is het schema zo dat we LDODK pas in de finale kunnen treffen. De teleurstelling omzetten in trots, hard blijven trainen en dan komt het succes vanzelf.

    De laatste zin geldt ook voor ONDO 1. Op het veld alles winnen en er is een goede kans dat we in juni alsnog promoveren. Gaandeweg het schrijven van dit verhaal wordt de teleurstelling langzaam verdrongen naar trots. We blijven die unieke club die in de lift zit, al drukte net iemand even op de stopknop.

    Zondagmiddag trilt mโ€™n telefoon. Het is een bericht van Achilliaan Bart. Halverwege het bericht staat dit. โ€˜Ik wil je nu, een dag na zoโ€™n prachtige korfbaldag nog even zeggen, dat de trots die je met mij deelde op dat moment en het verdriet wat ik in je ogen zag na de wedstrijd, gepaard met de ongelooflijke sportieve en gastvrije houding, tekenend is voor jou en de vereniging ONDO. Natuurlijk heb ik genoten van de prestatie van mijn cluppie. Maar ik heb net zo erg genoten van de manier waarop jullie dit even neer hebben gezet daar in het mooie โ€˜s-Gravenzande!โ€™

    Natuurlijk ben ik trots op de spelers van ONDO 1, omdat ik weet dat zij er รกlles voor gegeven hebben en er heel veel voor laten. Wij gaan door en bouwen verder aan onze prachtige club. Winnen doen we samen. Verliezen ook. En samen zijn wij ONDO.

    โ€˜Er is geen probleem
    Als je keer op keer jezelf wil bewijzen
    Maar je kunt het niet alleen.โ€™

    Frank Stout
    Bestuurslid Technische Zaken

rfwbs-sliderfwbs-slide